Soms gebeurt er iets in een sporthal waar iedereen stil van wordt. Situaties die het laten lijken of de tijd helemaal stil staat en de wereld verkleind wordt tot alleen de zaal en de mensen in de zaal. Situaties waarvan je hoopt dat je ze nooit mee maakt, maar waarvan je weet dat ze ook bij sport horen. En wanneer zoiets gebeurt is winst en verlies slechts een bijzaak.
Wanneer je doorzetter opzoekt in de Dikke van Dale krijg je de volgende uitkomst: door·zet·ter (de; m/v/x; meervoud: doorzetters)
1 iem. die van volhouden weet,
maar de Dikke van Dale had hier net zo goed een tweede betekenis bij kunnen zetten:
2 Menno Pardijs. Want wat Menno in 3 jaar tijd te verduren krijgt, is genoeg om menig topsportcarrière te laten eindigen.
Waar een gemiddelde sporter af en toe zijn enkel verstuikt of een gekneusde vinger heeft trekt Menno het in extremen. Eerst scheurt hij zijn kruisband in zijn linkerknie, gevolgd door een lange revalidatie. U moet begrijpen, revalideren van een kruisbandoperatie is niet wachten tot het geen pijn meer doet, de pijn verdwijnt vrij snel, maar dan komt het moeilijkste. Elke vezel in je lichaam moet alle discipline inzetten om te blijven revalideren, zorgen dat die knie sterk genoeg wordt. Een proces dat 9 maanden tot een jaar in beslag kan nemen en wanneer Menno zijn knie goed en sterk genoeg is gaat het mis in zijn andere knie.
In totaal bezoekt Menno in 3 jaar tijd meer dan 195 keer de fysiotherapeut, spendeert die uren aaneen gesloten op een hometrainer en traint die net zo lang door tot dat de knie(ën) weer doen wat hij wil, maar zelfs dat blijkt niet voldoende. De opgelopen schade heeft litteken weefsel doen ontwikkelen wat ook nog verwijderd moet worden.
Dan begin november gloort er licht aan het einde van de 3 jaar lang durende tunnel, rustig aan mee trainen en misschien nog de laatste twee wedstrijden van 2024 mee pakken. En met succes! Geduldig wordt er opgebouwd naar een niveau en fitheid waar Menno op kan vertrouwen. Wanneer Menno op 7-12 tegen Thor het veld betreed klinkt er een oorverdovend applaus, iedere aanwezigen in de sporthal gunt het Menno op dat moment om daar weer te zijn.
Maar dan… set 4… een aanval en het wordt muisstil in de IJsselhal. Menno ligt op de grond na een verdediging en roept: “Mijn knie, niet weer mijn knie…”
Soms gebeuren er dingen waar iedereen stil van wordt. Soms gebeuren er dingen die buiten je macht liggen en is domme pech de oorzaak van de stilte. Gelukkig lijkt voorlopig de schade aan Menno zijn knie mee te vallen, om zijn eigen woorden te gebruiken: “Mijn knieschijf was alleen maar uit de kom, maar heeft verder vooralsnog geen schade gemaakt.” Ik denk dat we Menno inmiddels kunnen omdopen tot opperdoorzetter van Departyshop.nl VIVES Hs1.
En de wedstrijd? Ondergeschikt aan de gezondheid van Menno. Maar ondanks de grote schrik in set 4 en de lange pauze die volgde was het aan het einde van de rit Departyshop.nl VIVES Hs1 die met 4 van de 5 punten in de tas richting de kantine dropen.
Foto: Peter van Zijl
