Vrijwilliger(s) van de maand mei 2015: Jolanda Bergshoeff en Cheryl ten Have.
Hoe lang volleyballen jullie al en hoe lang zitten jullie al bij Vives?
Cheryl: ”Ik was een jaar of 13 toen ik begon met volleyballen.
Jolanda: “En ik was halverwege 20. We volleyballen allebei vanaf 1999 bij Vives. We hebben al die jaren bij elkaar in hetzelfde team gespeeld”.
Wat doen jullie op dit moment als vrijwilliger en hoe gaat dat?
“Onze rol is veelzijdig. We plannen alle wedstrijden in en we verzorgen de aanmelding van spelers en van de teams bij de Nevobo en dispensatie. Daarnaast zijn we ook contactpersoon voor de gemeente IJsselstein voor de zaalhuur. Dat indelen van de wedstrijden is altijd een grote klus. De drukke tijd voor ons is in augustus/september (senioren en jeugd) en in december nogmaals de jeugd. Gelukkig kunnen we dat samen doen, want het is handig als er iemand kan ‘meekijken’ en als je met elkaar kunt ‘sparren’. We regelen ook het verzetten van wedstrijden, op verzoek van de tegenstander of van onze Vives-teams. Dat kan soms lastig zijn. Maar gelukkig maakt de Nevobo sinds vorig seizoen gebruik van een goed computersysteem. We werken al lang samen, dus we krijgen steeds meer routine. Het is wel belangrijk heel regelmatig je mail te checken. Af en toe komt er vanuit de teams een vraag over het wedstrijdreglement en dat kost tijd om uit te zoeken.
Gemiddeld besteden we allebei een uur per week aan onze taken. Er is altijd een zekere overlap met andere commissies en wij zijn afhankelijk van input van hen. Een goede samenwerking met andere commissies en tc’s is dus belangrijk om alle werkzaamheden goed uit te voeren.
Voordeel is dat je tot op zekere hoogte deze taken kunt inplannen als je er zelf tijd voor hebt. En het is echt een klus die je met 2 personen moet doen. Wij doen dit inmiddels 6 seizoenen.”
Wat doen jullie nog meer buiten Vives?
Jolanda: “Ik werk 25 uur per week als groepsbegeleider in een psychiatrisch ziekenhuis. Ik heb 2 kinderen en ben actief op school. De hele familie volleybalt, dus ik ben vaak in de sporthal.
Cheryl: “Ik werk 32 uur per week als procestechnoloog bij een productiebedrijf. Ik heb 3 kinderen. De meiden volleyballen allebei en Bart zit op voetbal en tennis“
Wat weten de meeste mensen binnen Vives nog niet van jullie?
Tja….. lastige vraag.
Cheryl: “Ik ga in juli met mijn gezin mijn droomreis maken: een rondreis door Thailand”.
Jolanda: “Ik heb vliegangst en ik zou daar graag vanaf willen komen. Dan kan ik daarna ook mijn droomreis maken”.
Waarom is Vives jouw club?
We zijn allebei bij Vives komen spelen toen we naar IJsselstein verhuisde.
Cheryl: “Ik speelde bij Vrevok in Nieuwegein. Toen we een huis in IJsselstein kochten, wilde ik in die plaats spelen bij de volleybalvereniging; dat zou helpen voor een snellere integratie. Dat is dus gelukt J. Bovendien fiets ik graag naar de hal, want dan kan ik altijd meedoen aan de derde helft”.
Jolanda: Het was een logische stap toen ik in IJsselstein kwam wonen om bij Vives te gaan spelen. Het is een leuke vereniging met veel gezelligheid na de trainingen en de wedstrijden.
