Ze is met haar 83 jaar het oudste lid van VIVES, maar Ardy Horlings (rechts op de foto) speelt nog altijd met veel plezier én fanatisme bij de recreanten.

Toch is Ardy geen geboren volleybalster. “Ik heb natuurlijk wel op school gevolleybald, verder heb ik eigenlijk vooral gebasketbald, voordat ik naar IJsselstein verhuisde. Maar hier was in die tijd geen basketbalvereniging.”

Na een aantal jaar niet bij een sportvereniging gezeten te hebben, besloot ze in 1981 lid te worden van VIVES. “Dat was toen dé vereniging hier.”

En daar heeft Ardy, die ook alle thuiswedstrijden van haar volleyballende kleinkinderen meepakt in de IJsselhal, nog altijd geen spijt van. “VIVES is vooral heel erg gezellig. Ik vind het heel leuk om op de tribune te zitten en te kijken.”

Fanatisme

Toen ze zich aanmeldde bij VIVES, koos ze bewust voor de recreanten. “Ik was ook helemaal niet zo’n goeie, hoor”, lacht ze. “En ik was ook al rond de veertig natuurlijk. Dus competitie vond ik niets voor mij.”

Aan fanatisme was er bij Ardy en haar teamgenoten in elk geval geen gebrek. “We zeiden zelfs verjaardagen af omdat we moesten volleyballen. En als we de zes datums kregen van de competitiedagen, waren we er eigenlijk altijd allemaal.”

Dat leidde zelfs eens tot promotie naar de A-poule. “Maar daar waren we ook snel weer uit, hoor.”

Ardy heeft in haar periode bij VIVES de recreantenafdeling behoorlijk zien groeien. “Toen ik begon, waren er volgens mij maar twee damesteams. Wij begonnen als recreanten dames 1, maar er kwamen op een gegeven moment veel spelers uit de competitieteams bij. Toen zijn wij langzaam maar zeker het trappetje af gegaan.”

Gezellige toernooien

Naast de competitiedagen genoot Ardy ook van de toernooien die voor recreanten georganiseerd werden. Van een ta-lentetoernooi in Montfoort tot een kaastoernooi in Woerden. “En zelf hadden wij het taartentoernooi, waar we onszelf maar niet de ouwe taarten noemden, haha.”

Het team van Ardy is door de jaren heen wel wat veranderd. “Er kwamen er wat bij, gingen er wat weg en helaas zijn er ook twee teamgenoten overleden. Dat was natuurlijk heel erg verdrietig.” Toch zijn nog altijd vier leden van het oorspronkelijke team bij elkaar. Zij zijn bij de gemengde trainingsgroep op woensdagavond gaan trainen.

En van stoppen is bij Ardy nog zeker geen sprake. “Eigenlijk moet ik er nu wel een keer mee ophouden, maar ik vind gewoon nog alles leuk. Dus ik blijf lekker nog even volleyballen.”