27 december 2019

Voor Kerst en Oud & Nieuw was ze weer even in IJsselstein, maar de rest van het jaar is Sarah Knol aan het volleyballen in Frankrijk bij RC Cannes. Ze is daar vanuit Nederland via Italië terechtgekomen, nadat ze op haar zesde een VIVES mini shirt had aangetrokken. Tijd voor een “Aan de Bar met…” interview, om daar meer over te weten te komen.

Omdat er deze week in de IJsselhal niet gespeeld wordt, zitten we ’s ochtends bij haar thuis in IJsselstein aan de koffie met gebak voor het interview. Sarah is net teruggekomen van een fitness training, want ook in haar vakanties heeft ze een strak trainingsschema meegekregen van haar coach.

Voor de mensen binnen VIVES die jou niet kennen, wie ben je en hoe ben je ooit met volleyballen begonnen ?

Ik ben Sarah, ben nu 18 jaar en ben op mijn zesde bij de VIVES mini’s begonnen met trainen bij Martha. We mochten toen de bal nog vangen en dan doordraaien, volgens het CMV systeem. Daarna bij de mini’s ook nog training gehad van Mattanja en vervolgens via C1 en B1 en de A-jeugd naar Dames 2. Ik zat toen in het opleidingsteam van Jos en Henk. We hadden in die tijd sterke jeugd teams en ik vond het erg leuk om bij VIVES te volleyballen.

Wanneer kwam de keuze om in het buitenland te gaan volleyballen ? Toen ik de middelbare school had afgerond wilde ik graag naar het buitenland via een uitwisselingsorganisatie, mijn oudere zus had dat ook al gedaan en mij leek dat ook erg leuk. Ik wilde graag naar Italië maar wel op een plek waar ik ook veel kon volleyballen. Via AFS ben ik in Sardinië terecht gekomen en speelde daar op C-niveau. Ik heb daar in een gastgezin gezeten en heb daar veel geleerd: zelfstandig worden, Italiaans spreken en ook lekker volleyballen. Ik ben dus niet speciaal voor het volleybal naar Italië gegaan, maar via mijn coach Gian Domenico Dalù kreeg ik na een aantal maanden een uitnodiging om in Frankrijk bij RC Cannes te gaan spelen. Dit is een echte topclub, dus op die uitnodiging wilde ik graag ingaan. Ik speel daar nu in het 2de team, dat een opleidingsteam is voor het 1ste. Ik leer daar heel veel en train ook af en toe mee met het 1ste team. Ik heb inmiddels wel de licentie gehaald om met het 1ste mee te mogen doen, maar ik heb nog geen wedstrijd met ze mee gespeeld. Ik hoop natuurlijk wel dat dat gaat lukken en het lijkt me geweldig om eens opgesteld te worden tijdens een Champions League wedstrijd. In het 2de team ben ik wel een basis speler, ik ben nu passer/loper daarvoor was ik diagonaal. Het 1ste team is heel internationaal, in het 2de team spelen meer Franse die het volleybal leuk vinden, maar niet allemaal per se hoger op willen.

Hoeveel train je in Frankrijk?

Mijn doel is wel om in het 1ste te komen en daarvoor moet hard worden getraind. We trainen 5 dagen per week, zowel op kracht, volleybal en techniek. Op zondag hebben we de wedstrijden en daarom is maandag de enige rustdag in de week. Door gebruik te maken van video beelden van de wedstrijden en de trainingen kun je via de video analyses veel leren over je eigen spel. Ook voor deze week in Nederland heb ik een trainingsthema meegekregen waar ik mijn strikt aan moet houden. Ik heb zeker grote sprongen gemaakt tijdens de trainingen in Frankrijk. Fysiek ben ik sterker geworden, maar je merkt dat de trainingen ook mentaal harder zijn, de coaches maken je echt wel duidelijk als je iets fout doet en dan moet je de volgende keer gewoon laten zien dat je het beter doet. Ook ligt er veel nadruk op techniek tijdens de training, gewoon heel vaak een bal goed terug passen, net zolang tot het perfect is. Bij VIVESwerd veel aandacht aan het spel gegeven, zodat het plezier in het spel behouden blijft. Hier is het af en toe afzien, maar deze vereniging is dan ook gericht op top sport. Er zijn geen andere teams en mijn drive is het ook om heel goed te worden in volleybal. Je merkt wel dat hard werken en inzet gewaardeerd wordt. Ook heb ik een goede band met mijn mede team leden en doen we buiten het volleybal ook veel leuke dingen samen. Maar zoals bij VIVES gezellig met je team in de IJsselhal na een wedstrijd wat drinken, dat kennen ze hier niet.  Daarnaast ben ik ook met een HBO opleiding op het gebied van ondernemerschap bezig, vanwege de afstand gaat dit via zelfstudie en online begeleiding.

Hoe is het om de wedstrijden te spelen voor RC Cannes ? Wanneer we hier wedstrijden spelen dan is dat in een sporthal waar 6000 mensen in kunnen. Dit zijn geen leden van RC Cannes maar gewoon volleybal liefhebbers. Wanneer je voor het eerst in een nieuw team speelt dan is de druk natuurlijk hoog om geen fouten te maken en te laten zien wat je kan. Het is best lastig om daarmee om te kunnen gaan, zeker omdat er ook andere goede spelers op jou plek kunnen spelen. Maar je moet na elke punt gewoon doorgaan en denken aan de volgende bal. Ook ben ik redelijk lang vergeleken met de andere speelsters, dat is een voordeel wanneer je uit Nederland komt.

Wat is je grootste droom op het volleybal gebied ? Mijn droom is om serie A1 in Italië te spelen en ook om ooit in het Nederlands team te spelen. Maar de eerste belangrijke stap is om komend jaar door te gaan en te blijven groeien in Cannes. Ik heb daar een contract voor 1 jaar en krijg in maart te horen of daar nog een jaar bijkomt. Ik hoop dat het lukt om in Cannes in het 1ste team te komen.

Welk sport had je gedaan als je niet was gaan volleyballen ? Ik heb eerst op hockey gezeten, maar ik vond het buiten spelen in de kou niet echt geweldig en toen ik van Manon hoorde dat zij op volleybal zat, dacht ik meteen, dat wil ik ook wel, want dat is binnen. Ik ben mee geweest naar de eerste 3 trainingen en in januari kreeg ik toen mijn eerste rode VIVES mini shirt.

Op die manier ben ik dus in Cannes terecht gekomen, waar het ook het hele jaar lekker warm is. En als ik in het 1ste team kom dan mag ik daar ook naar het film-festival. En zo kom je dus van Cool Moves naar Cool Movies Volleybal.

PR-cie Vives. Wim van der Poel, Rob de Paauw